OPOWIADANIE. ROZDZIAŁ VII !Znowu padał deszcz... |  |
| Aeternum | 17.04.2012 14:03:40 |
  Grupa: Użytkownik Lokalizacja: Wałbrzych Posty: 181 #921470 Od: 2012-4-9 | Znowu padał deszcz. Na jeziorze było widać odbijające się krople deszczu i pływające żółte liście. Wiatr strącał czerwone listowie z bukowych i dębowych drzew. Ptaki szukały schronienia a wokół panował jesienny, ponury nastrój. Dziewczyna patrzała smętnymi oczami na szybę, po której spływała woda. Pragnęła, by nadeszło lato, gorące i błogie. Chciała zatonąć w lśniącej, chłodnej wodzie po szyję. Chciała się opalać na słońcu i wygrzewać na plaży. Chciała… jej marzenia przerwało pukanie do drzwi. Podeszła i uchyliła je, zobaczyła za drzwiami przemokniętą dziewczynę. Wpuściła ją do środka. -Hej. -Hej. Czy my się znamy? –Spytała Jasmine. -Nie. Jestem Sophie. Jestem koleżanką Daniela. Słyszałam, że między wami coś jest.-powiedziała dziewczyna. -Nie, yyy…kto Ci to powiedział. Lubimy się. –Zaprzeczyła, wiedząc, że nie jest to do końca prawdą. - Dobra, mniejsza z tym. Nie chcę Cię niepokoić, ale widziałam, go z jakąś inną dziewczyną. -Tak, no i co w związku z tym? -Spytała zachowując normalny wyraz twarzy. Nie chciała usłyszeć złych wiadomości, nie chciała się zawieść na kolejnym chłopaku. - Przytulał się z nią. Nie znam jej imienia, ale mam zdjęcie.-Wyciągnęła telefon z kieszeni i pokazała Jasmine zdjęcie.- Wiem, że Ci na nim zależy, a nie chciałabym żeby Cię okłamywał. Jasmine czuła, że jej mina staje się smutniejsza. Widziała zdjęcie, na którym Daniel przytula się z inną dziewczyną. Nie wiedziała dlaczego to zrobił. Przecież poprzedniej nocy pocałował ją. Czuła teraz złość, że dała mu się tak zwieść. Jak mogła jemu zaufać. Przecież to kolega Jeffa. Czuła się zawiedziona. - Nie będę Ci przeszkadzać. Pójdę już. -Dziewczyna wyszła i zamknęła drzwi. Jeszcze tego dnia Jasmine chciała się spotkać z Danielem. Ubrała czerwony płaszczyk i wyszła. Idąc męczyły ją myśli. Próbowała wszystko poukładać, lecz nic nie dawało jej spokoju. Deszcz nie był w stanie zmyć z niej złości i goryczy. Spływał strumieniami z jej palta. Jak cień przemaszerowała przez park i stanęła przed jego domem. Stała w miejscu a pewność siebie jakby została w tyle. Wiedziała, że musi z nim porozmawiać, ale brakowało jej teraz odwagi. Zacisnęła pięści i zapukała do drzwi. Drzwi otworzyły się a Daniel wpuścił ją do środka. - O hej, Co tu robisz? -Spytał zaskoczony jej widokiem. -Jeszcze nie wiesz…? -Ale czego nie wiem? – Nie wiedział o, co może Jasmine chodzić. -Już nie mów, że nie wiesz o co…-Spojrzała na wieszak i zobaczyła zielone palto a na dole stały czarne, ładne, damskie buty. -O to.-Wskazała palcem. -To są… -jego wypowiedź przerwał zduszony głos. Chłopak szybko pobiegł do pokoju. Za nim Jasmine. Na łóżku leżała młoda kobieta. Spod kołdry wystawała biała koszula. Młoda dziewczyna dusiła się. Daniel był sparaliżowany, lecz szybko odzyskał świadomość. Zadzwonił po pogotowie. Próbował pomóc kobiecie, lecz ona rzucała się na wszystkie strony. Nie miała kontroli na tym. Jasmine przyglądała się temu wszystkiemu z boku. Była oszołomiona. Nie wiedziała, co się dzieje. Daniel błagał, by kobieta przestała się szamotać, lecz to nic nie pomogło. Próbował ją przytrzymać. Wszystko, co robił było na daremno. Kobieta zaczęła opadać z sił, a Daniel spostrzegł, że całkiem straciła oddech. Leżała na łóżku, gdy chłopak robił jej sztuczne oddychanie. Z determinacją próbował przywrócić jej oddech i puls. Złościł się, że karetki jeszcze nie ma. Siłował się jeszcze kilka minut, gdy spostrzegł, że kobieta jest już martwa. Upadł na kolana i zaczął płakać a jego łzy leciały na jej dłoń.  _________________  |
| Aby pisac na forum musisz sie zalogować !!! |